Αγαπημένοι μου! Εγώ μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι το ραντεβού μας εδώ έχει υπογραφεί από πάνω! Γι’ αυτό, παρ’ όλες τις δυσκολίες, τις αντιξοότητες, το πόσο διαφορετικοί είμαστε, το πόσο κάποιοι ζορίζονται, είμαστε όλα αυτά τα χρόνια μαζί. Στο κάτω κάτω δεν έχουμε εξωτερικά κάποιο κίνητρο, δεν μας συνδέει κάποιο συμφέρον ή μια έξωθεν μαρτυρία, δεν έχουμε κάποιο όφελος κοινωνικό κ.λπ. Και ενώ είναι όλα τόσο στέρεα και σοβαρά, όλα αιωρούνται! Υπάρχει μια φοβερή ρευστότητα. Δεν ξέρουμε ποτέ τι θα γίνει. Ούτε μπορούμε να έχουμε στο τσεπάκι μας την Δύναμη Ραφαήλ!

 Εγώ, κάθε φορά που θα συναντήσω τον Κανέναν, νοιώθω τέτοια χαρά σαν να είναι η πρώτη φορά! Δεν το είδα ποτέ σαν μια ρουτίνα, σαν επανάληψη. Όταν μιλάμε στο τηλέφωνο χαίρομαι τόσο πολύ! Δεν έχω πάει ποτέ να τον συναντήσω χωρίς να κρατώ λουλούδια! Ποτέ! Κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες! Νιώθω τέτοια χαρά! Κανείς δεν μας το χρωστά… Εντούτοις ενώ είναι ένα σημείο που μας δίνει τόση πληρότητα και ασφάλεια, όλα είναι στον αέρα. Δεν υπάρχει κάτι να πιάσουν τα χέρια μας, να το ελέγξουμε ανθρώπινα!

 Είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε ό,τι θέλουμε. Το μόνο που μας φέρνει κοντά είναι η ψυχή που κάτι έχει ψυχανεμιστεί, κάτι έχει ενθυμηθεί, ίσως.

 Πάντως είναι ραντεβού από πάνω! Και τέτοια ραντεβού έχουν μεγάλη σημασία. Μην νομίζετε ότι μια ενσάρκωση στη Γη είναι απλή ιστορία! Είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να έχει μια ψυχή! Δισεκατομμύρια ψυχές βρίσκονται σε «στάση» και θέλουν να ενσαρκωθούν. Να ζήσουν την εμπειρία της ελεύθερης βούλησης και να μπορέσουν να αλλάξουν τα πράγματα… Είναι μεγαλειώδες το ότι ζούμε! Και δεν το αξιολογούμε! Κοιμόμαστε ως προς αυτό το γεγονός. Θα έπρεπε να ζούμε κάθε μέρα σαν να είναι γιορτή. Να την κάνουμε εμείς γιορτή για τον εαυτό μας και τους άλλους!

Κάθε μέρα γιορτή! Είναι συγκλονιστικό να ζεις! Έστω και με τις δυσκολίες που υπάρχουν! Προερχόμαστε από τις δυνάμεις της ζωής που μπορούν να μας κάνουν ικανούς να ζούμε με πληρότητα και χαρά.

 Έχουμε ακόμα δουλειά! Δεν είναι για να φύγουμε από την Γη! Το μαγικό σημείο είναι ότι δεν υπάρχει χρόνος! Αν αυτή την στιγμή αποφασίσει κανείς να είναι ευτυχισμένος, μπορεί να το επιτύχει. Γιατί είναι επιλογή η ευτυχία όπως και η δυστυχία! Ανεξαρτήτως από το ότι βοηθούν τα συμπαρομαρτούντα.

 Εκκλησία είναι ο εσωτερικός ναός! Αν δεν είσαι στην χαρά δεν είσαι σε καμία Εκκλησία. Η Εκκλησία του ανθρώπου είναι η χαρά. Να μπορεί να βρει το σημείο της ευδαιμονίας του! Να χαίρεται που ζει! Και όχι να ζει μέσα από τις προϋποθέσεις που του έχουν βάλει οι άλλοι. Και καλά να έχεις βάλει εσύ τις προϋποθέσεις! Αλλά να σου τις έχουν βάλει άλλοι και να ταλαιπωρείσαι σ’ όλη σου την ζωή προσπαθώντας να αντεπεξέρχεσαι σε πρότυπα και συνθήκες άλλων! Ας βάλουμε ένα τέλος σ’ αυτό. Ας αξιολογήσουμε ό,τι έχει πραγματικά αξία!

 Να ποτίζουμε ό,τι μπορεί να αναπτυχθεί για το καλό μας και το καλό του κόσμου! Κατ’ αρχάς μην κάνουμε πράγματα που μας «χαλάνε»! Λες και υπάρχει ένας ψυχαναγκασμός! Γιατί γίνεται «εγγραφή»… Όπως λέει ο Κανένας όταν το χαρτί τσαλακωθεί, τείνει να ξανατσαλακωθεί στο ίδιο σημείο! Κάποιοι έζησαν καλά παιδικά χρόνια που είναι ένα υπέροχο εφόδιο. Όμως το συγκλονιστικό είναι ότι δεν υπάρχει συνταγή! Μπορεί κάποιος να έζησε ένα δράμα και ο ίδιος να παρέμεινε καλός και δοτικός! Το κακό να μην τον άγγιξε.

Όπως στην περίπτωση του πατέρα μου που έζησε ορφανός, που οι γονείς του τον πέταξαν στον δρόμο, που τον εκμεταλλεύτηκαν και τον αδίκησαν, και όμως η ψυχή του έμεινε αμόλυντη από την κακία, παρέμεινε παιδική και δοτική. Άνθρωπος του καλού και της προσφοράς. Και άλλοι τα έχουν όλα, και όταν κάτι δεν τους κάθεται όπως το θέλουν, κακιώνουν, αναστέλλονται και εγκλωβίζεται το δυναμικό τους!

 Να δούμε ένα σημείο: είναι άδικο, ακόμα κι αν πρόκειται να ζήσουμε μία μόνο μέρα -πολλώ δε μάλλον χρόνια πολλά, που πρώτα ο Θεός θα ζήσουμε- να μην παρακάμψουμε τον «αναστολέα»! Κάπου, κάθε ψυχή έχει κολλήσει! «Δεν μπορώ!» Να αποβάλλουμε την ψυχολογία του ηττημένου. Να σβήσουμε την ήττα από την ζωή μας και να διεκδικήσουμε την χαρά!

*