ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ!

Η ΜΩΒ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΗΝ ΓΗ...

29 Ιαν 2012

Ηθικό ακμαίο!

Ο Αλέξανδρος Παναγούλης, ο ποιητής που έγινε ο θρυλικός ήρωας του αντιδικτατορικού αγώνα, κατάφερε να δώσει παρά τα μαρτυρικά βασανιστήρια στα οποία υποβλήθηκε, ένα μοναδικό μάθημα σθένους και υπεροχής της πνευματικής δύναμης του ανθρώπου! Και αυτό όχι μόνο με την παρρησία με την οποία κατήγγειλε τον βιασμό της χώρας του στα στρατοδικεία, ούτε με την πρωτοφανή αντοχή του στα κτηνώδη βασανιστήρια στα οποία τον υπέβαλαν. Σημειωτέον ότι ο ίδιος σε συνέντευξή του  μετά την απελευθέρωση από την χούντα είχε πει πως δεν ήταν καθόλου μα καθόλου ανθεκτικός στον πόνο, πως ούτε στην ιδέα του οδοντογιατρού δεν άντεχε! Και πως δεν πίστευε πως είχε μέσα του τόση δύναμη να αντέξει τα βασανιστήρια, μια σχεδόν υπερφυσική δύναμη που ορθώθηκε μέσα του προκειμένου να υπερασπιστεί την πατρίδα του: την ελευθερία και την δημοκρατία που εκείνη γέννησε. Ο ηρωισμός του ακεραιώθηκε στο ίδιο το βάθος της ΕΠΙΛΟΓΗΣ του να παραμείνει όρθιος μπροστά στους θύτες του, συνταρακτικά αποδεικνύοντας τους πως η ψυχή και το πνεύμα του ανθρώπου είναι ισχυρότερα από κάθε δύναμη καταστολής των ανθρωπόμορφων τεράτων: μετά την τελευταία του απόδραση από την φυλακή, τον έχτισαν στην κυριολεξία μέσα σε έναν τσιμεντένιο τάφο όπου ίσα ίσα χωρούσε, με μόνο μια σχισμή στον τοίχο. Από αυτή την σχισμή ακουγόταν κάθε πρωί η φωνή του που τους τρέλαινε: «Ηθικό ακμαίο! Ηθικό ακμαίο! Ηθικό ακμαίο!» Στην δίκη της χούντας οι θύτες του παραδέχτηκαν πως δεν είχαν ξανασυναντήσει στην ζωή τους τέτοιο παλικάρι! Τιμή και δόξα σε εσένα, Αλέξανδρε, που θύμισες στον κόσμο και στους Έλληνες το ηρωικό μέγεθος που η όμορφη και παράξενη πατρίδα μας συνεχίζει να γεννά!
*
"Μη κλαις για μένα
ας ξέρεις πως πεθαίνω,
να με βοηθήσεις δε μπορείς.
Μα δες εκείνο το λουλούδι,
για κείνο που μαραίνεται σου λέω.
Να το ποτίσεις..."


*

Δεν υπάρχουν σχόλια: