Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ, Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΟΜΩΣ ΘΡΗΝΕΙ!

Όποιος μπορεί να ακούσει τη Μουσική των Σφαιρών μπορεί να ακούσει επίσης και τους θρήνους του διαστήματος. Μην θεωρείτε αυτούς τους θρήνους αφηρημένα σύμβολα, εκπέμπονται και από τον Λεπτοφυή κόσμο και από την Γη. Η ανθρωπότητα μπορεί να κοιμάται, η καρδιά της όμως είναι δυνατόν να θρηνεί και να βογκάει. Πολλές καρδιές κοιμούνται στην καθημερινή ζωή, όταν όμως ο νους δεν παρεμβαίνει και η συνείδηση ξυπνά, η καρδιά στέκει μπροστά στην Πραγματικότητα. Δεν έχει λεχθεί χωρίς λόγο ότι οι άνθρωποι κοιμούνται την ημέρα, αλλά είναι άγρυπνοι την νύχτα.

Σύμφωνα με την ένταση των θρήνων, μπορεί κανείς να εκτιμήσει τη συνειδησιακή αφύπνιση της ανθρωπότητας. Αυτή θρηνεί όταν αποκαλύπτεται η Πραγματικότητα. Έχει επίσης λεχθεί ότι το παζάρι είναι ο πέπλος της Πραγματικότητας. Στη σκόνη του παζαριού η καρδιά σωπαίνει. Χρειάζεται να έχει κανείς βαθιά συνείδηση του Ανώτερου Κόσμου, ώστε από τα σημάδια του να γνωρίζει πώς να βαδίσει μέσα στη λάσπη του δρόμου.

Δεν πρέπει κανείς να απελπίζεται με τους φριχτούς θρήνους του διαστήματος. Εκφράζουν τη σύγχυση του κόσμου, εσείς όμως γνωρίζετε πόσο βαθιά είναι αυτή η σύγχυση. Όποιος το γνωρίζει αυτό δεν ταράζεται. Όποιος στη συνειδητότητά του βρίσκεται σε επαφή με τον Ανώτερο Κόσμο είναι σταθερός και αήττητος ˙ έχει δώσει ελευθερία στο πνεύμα του, που είναι άφθαρτη, και φτάνει ως την Απειροσύνη.

Χρειάζεται να είναι κανείς προετοιμασμένος να ακούσει όχι μόνον τη μεγαλόπρεπη μουσική των σφαιρών, αλλά και την κραυγή του ζωώδους τρόμου. Είναι ανεπίτρεπτο να γνωρίζει μόνο μία πλευρά της ύπαρξης. Μόνο η γνώση όλου του Σύμπαντος θα προσφέρει την επιβεβαίωση της νίκης. Οι άσοφοι φοβούνται κάθε σκοτάδι, αλλά γι’ αυτόν που συνειδητοποιεί ακόμα και το σκοτάδι συνιστά φόντο αντίθεσης με το Φως. Εκείνος που γνωρίζει για τον κόσμο του φωτός δεν φοβάται το σκοτάδι. Έτσι είναι ανάγκη να εκτιμά κανείς τη θαυμαστή Μουσική των Σφαιρών και να αντιλαμβάνεται ότι σ’ αυτή τη βαθμίδα ακούγονται επίσης και οι θρήνοι του κόσμου.

Μορύα

***