ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ!

Η ΜΩΒ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΗΝ ΓΗ...

1 Οκτ 2019

Εκπομπή "Λόγος και μουσική" με την Μαρία Παπαιωάννου!

Λάμψεις από τις Διαμαντένιες Σφαίρες του Δέντρου της Ζωής! Λέξεις-θροίσματα από τον κόσμο τον χρυσό, τον «πέραν», όπως λέει ο Ελύτης! Λέξεις-θροίσματα που σαν άγγελοι ποτίζουν με φως το Δέντρο της Ζωής μας! Το Δέντρο της Ζωής του Κόσμου!
*
Μόνο η χαρά σου μπορεί να σε θεραπεύσει! Ή κάποιος που έχει χαρά! 
Αν θέλεις να αλλάξεις σε κάτι, να είσαι μαζί με κάποιον που το έχει επιτύχει! Και το καλό και το κακό μεταδίδονται... Είναι δονήσεις! Βεβαίως πρέπει να το "υπογράψεις"... Αλλά τα μηνύματα που περνάνε στο υποσυνείδητο είναι ισχυρά! Οι παλιοί έλεγαν "Με τον καλλιά σου κάθιζε και νηστικός περπάτει!" 
*
Ανήκω σε μια χώρα μικρή
Ένα πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, που δεν έχει άλλο αγαθό παρά τον αγώνα του λαού του, τη θάλασσα, και το φως του ήλιου. Είναι μικρός ο τόπος μας, αλλά η παράδοσή του είναι τεράστια και το πράγμα που τη χαρακτηρίζει είναι ότι μας παραδόθηκε χωρίς διακοπή. Η ελληνική γλώσσα δεν έπαψε ποτέ της να μιλιέται. Δέχτηκε τις αλλοιώσεις που δέχεται καθετί ζωντανό, αλλά δεν παρουσιάζει κανένα χάσμα. Άλλο χαρακτηριστικό αυτής της παράδοσης είναι η αγάπη της για την ανθρωπιά• κανόνας της είναι η δικαιοσύνη. Στην αρχαία τραγωδία, την οργανωμένη με τόση ακρίβεια, ο άνθρωπος που ξεπερνά το μέτρο πρέπει να τιμωρηθεί από τις Ερινύες. O ίδιος νόμος ισχύει και όταν ακόμη πρόκειται για φυσικά φαινόμενα: «Ήλιος ουχ υπερβήσεται μέτρα» λέει ο Ηράκλειτος• «ει δε μη, Ερινύες μιν Δίκης επίκουροι εξευρήσουσιν»  (δεν πρέπει ο Ήλιος να ξεπερνάει το μέτρο• διαφορετικά, οι ίδιες οι Ερινύες θα προσφερθούν ως βοηθοί της Δικαιοσύνης). Συλλογίζομαι πως δεν αποκλείεται ολωσδιόλου να ωφεληθεί ένας σύγχρονος επιστήμων, αν στοχαστεί τούτο το απόφθεγμα του Ίωνα φιλοσόφου. Όσο για μένα συγκινούμαι παρατηρώντας πως η συνείδηση της δικαιοσύνης είχε τόσο πολύ διαποτίσει την ελληνική ψυχή, ώστε να γίνει κανόνας και του φυσικού κόσμου. Και ένας από τους διδασκάλους μου, των αρχών του περασμένου αιώνα, γράφει: «…θα χαθούμε, γιατί αδικήσαμε… «’ (Μακρυγιάννης)
Γιώργος Σεφέρης, στη Σουηδική Ακαδημία για το Βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας 1963
*
Δεν υπάρχει τίποτα πιο θλιβερό από τις ψυχές που χάνουν την ευαισθησία τους και καταλαμβάνονται από απάθεια και κυνισμό... 
Νομίζω πως απώτερος σκοπός του ανθρώπου είναι να γίνει επαναστάτης!
Τσε Γκεβάρα 
Σχόλιο: Η επανάσταση της συνείδησης!  Η μόνη επανάσταση! 
*

Δεν υπάρχουν σχόλια: