"Θεέ μου συγχώρεσε τους! Δεν
ξέρουν τι κάνουν..."
*
Η ανάγκη δεν σου επιτρέπει να μείνεις μόνος με τον εαυτό σου!
Μόνο εκείνοι που έχουν κατακτήσει το
κενό μέσα τους, μόνο εκείνοι που η βάρκα τους είναι άδεια, που έχουν
φτάσει στο σημείο να καταλάβουν ότι οι ανάγκες του εγώ είναι μάταιες και
νευρωτικές, εκείνοι που βούτηξαν μέσα τους και είδαν πόσο άχρηστες είναι. Και
όχι απλώς άχρηστες. Οι ανάγκες του εγώ μπορούν να σε τρελάνουν, μα δεν
μπορούν να σε ικανοποιήσουν.
Ποιος είναι ο μοναχικός άνθρωπος; Εκείνος που έχει χάσει
την ανάγκη να τον χρειάζονται,
εκείνος που δεν ζητάει καμία σημασία από σένα, από το βλέμμα σου, από τις
αντιδράσεις σου. Όχι! Αν του δώσεις την αγάπη σου θα είναι ευγνώμων. Αν πάλι
δεν του τη δώσεις, δεν παραπονιέται. Αν δεν του την δώσεις, είναι το ίδιο
καλός. Αν τον επισκεφθείς, είναι ευχαριστημένος, Αν δεν τον επισκεφθείς, είναι
το ίδιο ευχαριστημένος. Όταν βρίσκεται με το πλήθος, το χαίρεται κι όταν ζει σε
ένα ερημητήριο, το χαίρεται επίσης. Δεν μπορείς να κάνεις με τον εαυτό του και
να είναι ευτυχισμένος με τον εαυτό του ένα μοναχικό άνθρωπο δυστυχισμένο,
γιατί έμαθε να ζει! Γίνεται αυτάρκης!
Όσσο
*
Ένα ευχαριστώ γεμίζει όλη την ύπαρξη με φως!
Οι ψυχές της προσευχής είναι το μόνο
ανάχωμα στην επέλαση των ασυνείδητων δυνάμεων! Ένα «Κύριε Ελέησον» από καρδιάς,
είναι πολυτιμότερο από τις προσκοπικές φιλανθρωπίες!
Γιορτή η ζωή! Τίποτα λιγότερο!
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου