ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ!

Η ΜΩΒ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΗΝ ΓΗ...

18 Σεπ 2016

Μια προσευχή για την Ελλάδα! Σήμερα ή παίρνεις τα όπλα ή γονατίζεις και προσεύχεσαι!

Ένα κάλεσμα ή μια επίκληση σ’ Αυτόν πού όλα τα ελέγχει! Ο Θεός δεν κοιτάζει τίποτα άλλο παρά μονάχα τις καρδιές μας! Σήμερα, ή παίρνεις τα όπλα, ή γονατίζεις και προσεύχεσαι! Είδαμε αυτά τα χρόνια ότι ο "εχθρός" αλλάζει συνέχεια πρόσωπα και ιδεολογίες! Εναντίον ποιου να πολεμήσεις; Σε ποιόν πολιτικό ή κόμμα να πιστέψεις; Σε ποιόν "φίλο" να βασιστείς; Ματαιότης, ματαιοτήτων! Παντού λόγια και ιδέες (ιδεολογίες δηλαδή) και μηδέν εις το ουσιαστικόν και εθνικόν πηλίκον!

Για μένα, λοιπόν, και με την λογική αλλά και με την πίστη μου, κυρίως η προσευχή, η επαφή με τον Χριστό και ο εσωτερικός αγώνας, πια, είναι η μόνη λύση!

Η Ελλάδα «ασθενεί» κυρίως στο πνεύμα της! Δευτερευόντως, στο σώμα της! Πνευματικός, λοιπόν, πρέπει να είναι και ο αγώνας και το γιατρικό! Χάσαμε την πίστη στον Χριστό, στην αδιάλειπτη συνέχεια και συνέπεια της ιστορίας μας και σε όσα μάς ένωναν! Γίναμε κακώς εννοούμενοι «προοδευτικοί», «Ευρωπαίοι», άνθρωποι της λογικής και όχι της ιερής τρέλας, της υπέρλογης πίστης και της άνευ όρων παλικαριάς! Και σαν τέτοιοι πληρώνουμε το οικονομικό τίμημα! Το πνευματικό τίμημα, που είναι και κατά τι ακριβότερο, αρνούμεθα να το δεχτούμε, πόσο μάλλον να το πληρώσουμε! Κρίμα, γιατί είναι το μόνο που έχει πραγματικό αποτέλεσμα!

Τον Χριστό πάντα επικαλούμαι, γιατί αυτός είναι το σημείον το αμφιλεγόμενον, αλλά και ο αληθινός Θεός! Η «θρησκεία» έπεται και υπάρχει μόνον αν ο Χριστός είναι αυτός που είπε, πράγμα για το οποίο και εσταυρώθη! Αλλά και ανεστήθη! Η σχέση μου είναι σχέση μικρού παιδιού, που, με αδέξια μπουσουλίσματα και βηματάκια, απλώνει τα χέρια του να αγγίξει το όνειρο, τον πατέρα, την αγάπη, την αληθινή ζωή! Καμιά φορά τα καταφέρνει για λίγο, μόνο λίγο! Στα πνευματικά θέματα όμως είναι πολύ το λίγο!

Οι εποχές που ζούμε και οι μέρες που έρχονται είναι -Αποκαλυπτικές! Δεν θα μιλήσω για προφητείες γερόντων (αλήθεια, όμως, σκεφτείτε πόσους Αγίους γέννησε η χώρα μας αυτόν τον αιώνα!) αλλά για προφητείες που υπάρχουν για τους "τελευταίους καιρούς" στην ίδια την Βίβλο. Ένα ανοιχτό μυαλό, που πραγματικά ψάχνει, θα βρει όλα όσα συμβαίνουν, εκεί. Το "ευχάριστο" είναι ότι όλα αυτά γίνονται με έναν τελικό σκοπό, ετοιμασμένο από κάποιον που μας αγαπάει. Πάλι όμως προσκρούουμε στην πίστη, στο θαύμα!

Η Ελλάδα η Ηλιοποτισμένη είναι η μητέρα μου! Πατρίδα είναι ο πατέρας μου και Χριστός είναι ο φίλος κι αδελφός μου!

Δεν υπάρχει συλλογικός στόχος! Και δεν θα υπάρξει ποτέ! Αυτό μας δείχνει και η ιστορία μας και η πίστη μας! Πάντα ο Ένας οδηγούσε και οι πολλοί ακολουθούσαν! Σήμερα ανθρωπίνως αυτός ο ένας είναι απών! Ο όντως Ένας, όμως, είναι αιώνια παρών και περιμένει με ανοιχτά χέρια! Την Ελλάδα που τον ακολουθεί, οραματίζομαι!
Σταμάτης Σπανουδάκης

*

Δεν υπάρχουν σχόλια: